Bhagavad Gita: Chapter 3, Verse 30

மயி ஸர்வாணி க¹ர்மாணி ஸந்யஸ்யாத்⁴யாத்¹மசே¹த¹ஸா |
நிராஶீர்னிர்மமோ பூ⁴த்¹வா யுத்⁴யஸ்வ விக³தஜ்வர: ||30||

மயி—--என்னிடம்; ஸர்வாணி-—அனைத்தும்; கர்மாணி—--வேலைகள்; ஸந்யஸ்ய--—முற்றிலும் துறந்து; அத்யாத்ம-சேதஸா--—கடவுள் மீது நிலைத்திருக்கும் எண்ணங்களுடன்; நிராஶீஹி—--செயல்களின் முடிவுகளுக்காக ஏங்குவதில் இருந்து விடுபட்டடு; நிர்மமஹ—--உரிமை இல்லாமல்; பூத்வா—--இருந்து; யுத்யஸ்வ—--போரிடு; விகத-ஜ்வரஹ----மன காய்ச்சல் இல்லாமல்

Translation

BG 3.30: எல்லாக் காரியங்களையும் எனக்குப் ப்ரஸாதமாகச் செய்து, என்னையே ஒப்புயர்வற்ற இறைவனாக தியானித்து . ஆசை மற்றும் சுயநலத்தில் இருந்து விடுபடு, உன் மன வருத்தத்தில் இருந்து விடுபட்டு போராடுங்கள்,

Commentary

அவரது வழக்கமான பாணியில், ஸ்ரீ கிருஷ்ணர் ஒரு தலைப்பை விளக்கி, இறுதியாக சுருக்கத்தை முன்வைக்கிறார். அத்⁴யாத்¹ம சே¹த¹ஸா என்ற வார்த்தைகளுக்கு கடவுள் மீது லயித்திருக்கும் எண்ணங்கள் என்று பொருள். ஸன்யாஸ்ய என்றால் ‘இறைவனுக்கு அர்ப்பணிக்கப்படாத அனைத்து செயல்களையும் துறத்தல். என்று பொருள். நிராஶீஹி என்றால் ‘செயல்களின் முடிவுகளுக்காக ஏங்காமல்’ என்று பொருள். எல்லாச் செயல்களையும் கடவுளுக்கு அர்ப்பணிக்கும் உணர்வுக்கு உரிமை கோருவதை விட்டுவிடுவதும், தனிப்பட்ட ஆதாயம், ஏக்கம், புலம்பல் ஆகியவற்றுக்கான அனைத்து விருப்பங்களையும் கைவிடுவதும் தேவைப்படுகிறது.

முந்தைய வசனங்களில் உள்ள அறிவுறுத்தல்களின் சுருக்கம் என்னவென்றால், ஒருவர் மிகவும் விசுவாசமாக சிந்தனை செய்ய வேண்டும், ‘என் ஆன்மா ஒப்புயர்வற்ற பகவான் ஸ்ரீ கிருஷ்ணரின் ஒரு சிறிய பகுதி. அவர் அனைத்தையும் அனுபவிப்பவர் மற்றும் எஜமானர். எனது எல்லா வேலைகளும் அவருடைய மகிழ்ச்சிக்காகவே உள்ளன, எனவே, அவருக்கு யாகம் அல்லது தியாகம் என்ற உணர்வின் அடிப்படையில் நான் எனது கடமைகளைச் செய்ய வேண்டும். நான் யஞ்ஞங்களைச் செய்யும் ஆற்றலை அவர் அளிக்கிறார். எனவே, நான் நான் செய்த எந்த செயலுக்கும் பாராட்டை எதிர்பார்க்கக்கூடாது.’